μπαϊλντίζω

και μπαϊλντώ

1. εξαντλούμαι, καταβάλλομαι από σωματικό κάματο ή από έντονο πνευματικό ή ψυχικό πόνο, αποκάμνω από μεγάλη κούραση ή στενοχώρια («είμαι μπαϊλντισμένη από την πολλή δουλειά»)

2. χάνω τις αισθήσεις μου, λιγοθυμώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. bayildim αόρ. τού bayilmak «λιποθυμώ»].